Hedendaagse kunst

‘After Image (Bouquet V)’ van Scheltens & Abbenes

In de eerste ruimte tref je ‘After Image (Bouquet V)’, wandkleed van Maurice Scheltens en Liesbeth Abbenes uitgevoerd door het Brabantse weefbedrijf EE Exclusives. Het is een fragment van een groter geheel dat als wandbekleding Huis Ten Bosch van koning Willem Alexander siert. Inspiratiebron vormen populaire historische bloemstillevens die verwijzen naar de vergankelijkheid van het leven. Ook stonden gekweekte bloemen symbool voor rijkdom. In de tentoonstelling kun je het complete verhaal achter dit kunstwerk beluisteren.

Toen en nu
Wandtapijten zijn van oudsher gebruikt om huizen van rijken te isoleren. De afbeeldingen erop doen ertoe en grote veldslagen, mythes en sagen zijn favoriet. Vlakbij dit kunstwerk zie je de ontwerptekening van een wandtapijt van Bernard van Orley. Het tapijt hing in het Kasteel van Breda. Het hedendaagse wandkleed vormt er een subtiel contrast mee. Terwijl Van Orley de continuïteit van de Nassau-dynastie verbeeldt, laten Scheltens & Abbenes zien dat de levens van vorsten en gewone mensen even vluchtig zijn.

‘Contemporary Paradise’ van Kelly Christogiannis

In de tweede ruimte kom je twee kunstwerken van Kelly Christogiannis tegen. Een schilderij en een wandsculptuur. Mythes en verhalen hebben haar interesse. De thema’s die haar voor deze opdracht inspireerden zijn geloof, macht en de omgeving van Breda.

Toen en nu
‘Contemporary Paradise’ is geïnspireerd op verhalen over Joachim Gillis, een 16de-eeuwse Bredase stadsbestuurder van wie bekend is dat hij een grote liefde had voor bloemen. De grens tussen verlangen hebzucht is wat de kunstenaar hier onderzoekt.

Een kruissplinter is het uitgangspunt voor het kunstwerk ‘Slippery Hands’. Waar ooit kerk en geloof houvast boden in de zoektocht naar zingeving en een betekenisvol leven waren, is dat nu helemaal anders. De splinter glipt door meerdere handen en linkt daarmee aan de vraag waar mensen tegenwoordig hoop en troost vinden.

‘Vrede van Munster 1648-1998’ van Joan Fontcuberta

De historische strijd tussen Breda en Spanje is het thema van het drieluik dat Fontcuberta maakte voor Breda ter gelegenheid van 350 jaar Vrede van Munster, het vredesverdrag dat het eind van de tachtigjarige oorlog markeert. Een belangrijke inspiratiebron is de periode rondom het vredesverdrag en de strijd die eraan voorafging. De middeleeuwse gewoonte perkament te hergebruiken en oude boodschappen te ‘overschrijven’ komt in dit werk terug.

Joan Fontcuberta heeft een gelaagd kunstwerk gecreëerd. Inspiratiebron vormen het schilderij van de overgave van Breda in 1625 van Vélazquez en twee Hollandse werken over de herovering van de stad in 1637. Vermengde Nederlandse en Spaanse bloeddruppels vormen een laag over de afbeeldingen eronder. De kunstenaar stelt: ‘… het gaat me om de microscopische structuur en de vorm ervan. Bloed heeft tegenwoordig een louter negatieve betekenis. Maar in het verleden is de betekenis van bloed veel rijker geweest. Het was een symbool voor leven, voor geboorte, voor identiteit, voor anarchie. In dit drieluik heeft het bloed meer de betekenis van verzoening gekregen.’