Dit is een expositie die prikkelt om na te denken over onze plaats in een oneindige kosmos - ND

Met de expositie Nachtvlucht presenteert Pieter Laurens Mol (Breda, 1946) zich als een diepzinnig kunstenaar. Ondanks de overwegend melancholische teneur bevat deze solo-expositie ook ontroerende sprankjes hoop.

Waarschijnlijk ben ik lang niet de enige die bij de titel Nachtvlucht. Een ode aan de duisternis automatisch dacht aan de iconische novelle van Antoine de Saint-Exupéry. Vol de nuit (1930) is het aangrijpende verhaal van een piloot in een postvliegtuigje boven Zuid-Amerika. Toch is dat niet waar deze expositie naar verwijst, al komt de thematiek van vliegen langs een duister zwerk wel onmiddellijk naar voren. 

Nachtvlucht opent namelijk in een bijna-donkere zaal met een videoportret van Pieter Laurens Mol, waarin hij onder meer vertelt over zijn fascinatie voor rocket science, in letterlijke betekenis. Want astronomie en ruimtevaart intrigeren hem mateloos. Dat zien we ook regelmatig terug in de expositie, zoals de wandinstallatie ‘Nocturne’ (25 zwart-witfoto’s, 1978), ‘Double Parasite Night’ (houtdruk, 1988) en – hou je vast − ‘Saddle to Ride the Moon’ (bladzilver op een oud-Hollandse nokpan, 1986).

Pieter Laurens Mol nodigt ons uit om te reflecteren op onze plaats en rol binnen die oneindige duisternis.

Pieter Laurens Mol is een conceptueel kunstenaar. Dat wil zeggen dat de idee achter het werk (of de performance) cruciaal is; het prevaleert zelfs boven de praktische uitwerking. De conceptuele kunst beleefde haar bloeitijd in de jaren zeventig, zoals je ook terugziet in de dateringen van Nachtvlucht. Om de diepzinnige ideeën te verduidelijken gebruikt Mol onorthodoxe materialen: teer, zwavel, veren, loodmenie, buskruit, steenkool, goud, glas. En om die weer te verduidelijken zijn er teksten, veel teksten. Soms handgeschreven of getypt in het kunstwerk zelf; soms als uitgebreide toelichting aan de wand, jaloersmakend mooi geformuleerd door curator Marjolein van de Ven. Tot slot is er nog een audiotour waarin Mol op gemoedelijke toon vertelt over de achtergrond van een aantal karakteristieke stukken.

Lees hier het originele artikel.